Ukrayna tarafından 5–6 Temmuz tarihlerinde düzenlenen geniş çaplı insansız hava aracı (İHA) saldırıları, Rus sivil havacılık endüstrisinde ciddi kesintilere sebep oldu. Bu saldırılar neticesinde, ülke çapında 10’dan fazla kentte uçuş operasyonları önemli ölçüde sekteye uğrarken, ortaya çıkan finansal kayıplar da tarihi zirvelere tırmandı.
Kommersant gazetesinin aktardığı bilgilere göre, saldırıları takiben yalnızca havayolu şirketlerinin karşılaştığı doğrudan maliyetin yaklaşık 40 milyar ruble (yaklaşık 508 milyon dolar) olduğu öngörülüyor. Belirtilen bu meblağ, yolcuların yaşadığı sıkıntıları, kamu kurumlarının yaptığı ilave masrafları veya lojistik alanındaki aksaklıkları içermemektedir.
Krizin ilk 24 saatlik diliminde Şeremetyevo, Pulkovo ve Strigino gibi önemli havalimanlarında yüzlerce seferin iptal edilmesi ya da rötara uğraması, havayolu şirketleri için 3,9 ile 5,9 milyar ruble (yaklaşık 44–66 milyon dolar) arasında bir doğrudan kayba yol açtı. Detaylandırmak gerekirse, bir Boeing 737-800 model uçağın tek bir seferinin iptali güzergaha göre 15 ila 23 milyon ruble maliyet oluştururken, başka havalimanlarına yönlendirilen her bir uçuş için ortalama 1,5–2 milyon ruble ek masraf yapıldı. Uçuşlardaki her gecikmenin faturası ise yaklaşık 1,5 milyon ruble olarak hesaplandı.
Ülke geneline yayılan sefer iptalleri, uçuşların başka meydanlara yönlendirilmesi, bilet iadeleri ve artan personel maliyetleri hesaba katıldığında, ilk 48 saatteki toplam doğrudan kayıp 20 milyar ruble (yaklaşık 225 milyon dolar) seviyesine ulaştı. Bununla birlikte uzmanlar, bu rakamların ekonomik tablonun yalnızca görünen yüzünü temsil ettiğini ifade ediyor.
Dolaylı etkiler de hesaba katıldığında, krizin ekonomik faturası daha da büyümektedir. Aktarmalı uçuşlarını kaçıran yolcular, verilemeyen transfer hizmetleri, turizm endüstrisi ve yerel ulaşım sistemlerindeki kesintiler göz önüne alındığında, toplam ekonomik etkinin 40 milyar rubleyi (yaklaşık 450 milyon dolar) bulduğu hesaplanıyor. Yetkililer, gelecekte benzer krizlerin tekrarlanmasını engellemek amacıyla bütüncül ve eşgüdümlü bir acil durum eylem planı geliştirilmesinin zorunluluğuna dikkat çekiyor.