Süper Lig’de transfer sezonu büyük bir hareketlilikle devam ederken, kulüplerimiz dünyaca ünlü yıldızları kadrolarına katıyor ve Türkiye, Avrupa transfer pazarının parlayan yıldızı konumuna yükseliyor.
Süper Lig’in Finansal Çekiciliği ve Yıldızlar İçin Anlamı
Yıllık bazda yaklaşık 550-600 milyon Avro gelir üreten Süper Lig, Avrupa’nın önde gelen ligleri arasında yer alıyor. Devlet destekli gelir kaynaklarının yanı sıra, özellikle sponsorluk anlaşmalarıyla önemli bir ekonomik güç yaratan ligimiz, bu sayede transfer piyasasının da en hareketli merkezlerinden biri haline geliyor.
Oyuncular İçin Cazibe Merkezi: Neden Türkiye?
Türkiye’nin bir UEFA ülkesi olması ve takımlarımızın Şampiyonlar Ligi ile Avrupa Ligi gibi prestijli turnuvalara katılması, futbolcular için ligimizi oldukça çekici kılıyor. Avrupa’ya olan coğrafi yakınlık, futbola duyulan büyük tutku, oyunculara sunulan yüksek maaşlar ve kulüplerdeki etkin vergi denetiminin eksikliğinden kaynaklanan kayıt dışılığın getirdiği düşük vergi avantajı, bu cazibenin temel taşlarını oluşturuyor.
Profesyonel futbolculardan alınan vergi oranları teoride yüzde 40’a kadar çıksa da, pratikte kulüpler oyuncuları ülkeye getirebilmek adına vergi yükümlülüğünü üstleniyor. Çeşitli finansal ve muhasebe yöntemleriyle oyuncu ücretlerinden kesilen stopajlar önemli ölçüde azaltılabiliyor. Bu durum, yabancı oyuncular için Türkiye’yi adeta bir ‘vergi cenneti’ haline getiriyor.
Transferlerde Maaş ve Vergi Karşılaştırması
Bu durumu somutlaştırmak için üç önemli örnek dikkat çekiyor:
- Osimhen: Napoli’de yıllık 12 milyon 820 bin Avro brüt kazanıyor ve %40 vergi sonrası net 7.7 milyon Avro alıyordu. Galatasaray’da ise 21 milyon Avro kazanacak.
- Leroy Sané: Bayern Münih’te yıllık 10 milyon Avro brüt ücret alırken, Galatasaray’dan yıllık 12 milyon Avro kazanacak.
- Orkun Kökçü: Benfica’da 1 milyon 560 bin Avro brüt maaşı varken, Beşiktaş’tan yıllık 5 milyon Avro alacak.
Transferlerin Perde Arkası: Yönetim Stratejileri ve Riskler
Transferler, aynı zamanda kulüp yönetimlerinin kendi geleceklerini güvence altına almalarını sağlayan ve halkla ilişkiler (PR) değerlerini artıran güçlü bir araçtır. Yönetimler, bu popülist politikalar sayesinde gündemi belirleyebiliyor. Futbolun bir “show business”a dönüşmesi, kulübün içinde bulunduğu finansal zorlukların taraftar gözündeki olumsuz etkilerini gizleyen bir illüzyon yaratıyor.
Kulüp büyük bir borç yükü altında olsa dahi, taraftar sürekli yeni transferler talep ediyor ve yöneticiler de kendi koltuklarını korumak için bu talebi genellikle geri çevirmiyor. Bu nedenle transfer, futbolun en sevilen yüzü olarak öne çıkıyor; zira her yeni oyuncu, yeni bir heyecan ve umut demektir. Bu durum, yönetimlerin işini kolaylaştırıp görev sürelerini uzatabilir. Ancak işler beklendiği gibi gitmediğinde, bu popülist politikaların acı sonucu kaçınılmazdır: Borç batağı!