Ümraniye’de Korku Dolu Anlar: Otobüs Alev Topuna Döndü
İstanbul Ümraniye’de büyük bir facianın eşiğinden dönüldü. Saat 21:30 sularında, Şerifali Mahallesi Alptekin Caddesi üzerinde meydana gelen olayda, bir şehirler arası yolcu otobüsü alev alev yandı. 34 MAZ 141 plakalı otobüs, yolcu almak için durduğu sırada motor kısmından dumanlar yükselmeye başladı.
Durumu fark eden otobüs şoförü, soğukkanlılığını koruyarak aracı derhal durdurdu ve tüm yolcuların güvenli bir şekilde tahliye edilmesini sağladı. Tahliyenin hemen ardından yangın hızla büyüyerek otobüsün arka bölümünü tamamen sardı. İhbar üzerine olay yerine sevk edilen itfaiye ekiplerinin müdahalesiyle yangın kontrol altına alınarak söndürüldü. Yangın sonrası otobüs kullanılamaz hale gelirken, olayla ilgili geniş çaplı inceleme başlatıldı.
Yolcular Dehşet Anlarını Anlattı
Olayın şokunu yaşayan yolcular, yaşadıkları korku dolu anları paylaştı. Yangının başlaması, tahliye süreci ve yaşanan panik, tanıkların ifadeleriyle gözler önüne serildi.
“Verilmiş Sadakamız Varmış”
Yolculardan Turgay Kirişçi, yangının nasıl başladığını şu sözlerle anlattı:
“Arabadan iki kez koku geldi. Biz de dışarıdaki araçların balata kokusu zannettik. Şoför bir, iki kez marşa bastı ama çalışmadı otobüs. Sonra bir daha zorlayınca hemen yangın tüpü istediler. Arkadan duman çıkmaya başladı. Sonra hepimiz telaşla aşağı indik. Tek dua ettiğimiz konu, yedek şoför uyuyormuş. Son anda uyandırmışlar. Verilmiş sadakamız varmış. Şimdi burada mağdur olduk.”
“Yangın Tüpü Bulamadık”
Bir diğer yolcu Murat Karslı ise ilk andaki paniği ve eksiklikleri dile getirdi:
“Yolcu almak için durduk. Arkadan koku gelmeye başladı. Arkadaki yolcular ‘Yangın var’ diye söyledi. Araçtan indik. Hemen yangın tüpü aradık. Yangın tüpü bulamadık. Millet sağa sola koşmaya başladı. Yedek şoförü de içerde unutmuşlar. Bu şekilde yangın çıktı. Çok şükür kimseye bir şey olmadı, ama panik yaşadık.”
“Dumanları İlk Ben Gördüm”
Yolculardan Sami Sıraç Oruç ise dumanı ilk fark edenlerden biri olduğunu belirtti:
“Ben arkada oturuyordum. Annem su istedi. Anneme su vermek için kalktığımda yerdeki dumanı gördüm. İlk başta toz sandım. Suyu aldım, arka tarafa giderken dumanları gördüm. Hemen söyledim. Sonra kapıları açtılar, indik. Sonra alevler yavaş yavaş büyüdü.”