Eğil Devlet Hastanesi’nde Neler Oluyor?
Diyarbakır’ın Eğil İlçesi Devlet Hastanesi’nde görev yapan sağlık çalışanlarının maruz kaldığı iddia edilen psikolojik baskı ve mobbing (yıldırma) vakaları, çalışma ortamındaki ciddi sorunları ortaya koyuyor. Personelin yaşadığı zorluklar, intiharın eşiğine geldiklerini ifade etmeleriyle endişe verici bir boyuta ulaştı.
Çocuğuyla Nöbet Tutmak Zorunda Kalan Hemşire
İddiaların merkezinde, ağır hasta çocuğu olan bir hemşirenin yaşadıkları yer alıyor. Nöbet değişikliği talebi reddedilen hemşirenin rapor alma isteği de geri çevrildi. Son çare olarak, hemşirenin hasta çocuğunu da yanına alarak nöbet tutmak zorunda kaldığı belirtiliyor. Bu durumun, hem hasta güvenliğini hem de personelin ruh sağlığını ciddi şekilde riske attığı vurgulanıyor.
Kamera Sistemiyle Mahremiyet İhlali İddiası
Personelin bir diğer ciddi iddiası ise hastanedeki güvenlik kameralarıyla ilgili. Kameraların sadece görüntü değil, aynı zamanda ses kaydı da aldığı ve bu sistemin bir müdür tarafından cep telefonu üzerinden kurum dışından bile izlendiği öne sürülüyor. Çalışanlar, özel konuşmalarının dinlendiğini ve bu kayıtların kendilerine karşı bir tehdit unsuru olarak kullanıldığını iddia ediyor.
Yıllık İzinlerde Keyfi Uygulamalar ve Ayrımcılık
Sağlık emekçilerinin şikayetleri yıllık izinler konusunda da devam ediyor. İddialara göre, hastane yönetiminin desteklediği bir sendikaya üye olan personele 1-2 hafta gibi uzun süreli izinler verilirken, diğer çalışanlara sadece iki gün izin kullandırılıyor. Hatta bazı izin taleplerinin sistem üzerinden keyfi olarak reddedildiği ifade ediliyor.
Yönetim Baskısı ve Kural Tanımazlık
Hastane personelinin ifadelerine göre, Eğil Devlet Hastanesi’nde tüm yetki tek bir müdürün elinde toplanmış durumda. Bu müdür ve acil servis sorumlusunun, hiçbir yasa, yönetmelik ya da etik kurala uymadan, tamamen kendi kurallarıyla hareket ettiği ve tüm çalışanlar üzerinde mutlak bir baskı kurduğu ileri sürülüyor.
Çalışanlar Psikolojik Olarak Çöktü: “İntiharın Eşiğindeyiz”
Yaşanan sürekli mobbing ve hukuksuz uygulamaların, bazı çalışanları psikolojik olarak tükenme noktasına getirdiği belirtiliyor. Personelin, intiharın eşiğine gelmiş durumda olduğu yönündeki ifadeler, durumun vahametini gözler önüne seriyor. Çalışanların yaşadığı korku o kadar büyük ki, birçoğu sosyal medyada isimlerinin geçmesinden dahi çekiniyor.
“Bir şey söylersek daha beter yapıyorlar” diyerek yaşadıkları baskıyı özetleyen çalışanlar, çaresizlik içinde olduklarını dile getiriyor.